پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

پیوند سرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران

۱۳۹۳ آبان ۲۷, سه‌شنبه

آزادی / شعر / اسماعیل خوئی


بنویس به سر درِ زبان: آزادی!
بنویس به بامِ واژگان: آزادی!
آزادی ی مطلقِ بیان باید داشت:
تا بال گشاید به جهان آزادی!
اسماعیل خوئی
   
۱. در بیدر کجا

ای خسته زتبعید چو من: آزادی!
برخیزو بیا، داد بزن: آزادی!
باز است به روی ما یکی راه نه بیش،
راهی که رود سوی وطن: آزادی!
بنویس به روی کُفر و دین: آزادی!
بنویس به شک و بر یَقین آزادی!
گر خواسته ی تو شادی و آبادی ست،
بنویس به روی آن و این: آزادی!

۲. در میهن
 تنها نه به فریاد بگو: آزادی!
بنویس به هر کوچه و کو: آزادی!
ور کوچه و کو ببست خودکامه به ما،
بنویس به تخمِ چشمِ او: آزادی!
     
بنویس به سر درِ زبان: آزادی!
بنویس به بامِ واژگان: آزادی!
آزادی ی مطلقِ بیان باید داشت:
تا بال گشاید به جهان آزادی!
فریاد زن، آی هموطن! آزادی!
دختر! پسر! آی مرد و زن! آزادی!
خواهی وطن آباد و دلِ مردم شاد؟
برخیز بیا داد بزن: آزادی!

 فوریه 17, 2014

برگرفته از سایت کانون مدافعان کارگر

هیچ نظری موجود نیست: